Hoe het begon...

Eind februari 2014 is mijn moeder overleden. Gelukkig was zij thuis, daar waar zij het allerliefste was. Zij was gek op haar huis, het huis aan de Brugstraat, dat zij en mijn vader in 1974 hebben laten bouwen. Ik was 10 jaar, toen wij, vanuit de Sportlaan in Limmen verhuisden naar het grote nieuwe huis. Het huis ligt op een prachtig plekje aan de rand van het dorp, grenzend aan een slootje en uitkijkend over de weilanden richting Akersloot. In de zomer de grazende koeien van Cees en Bertus Pepping vlak achter je huis. En in het voorjaar de eenden met pullen, snabbelend door het water in het slootje. Met een bootje zit je zo in de polder.
Het huis zelf is echt een fijn huis. Ruim, maar niet te groot. Degelijk, maar niet suf. Gewoon een goed huis.

En, haast niet te geloven, maar daar gaan wij nu wonen. Hoe bijzonder is dat. En we hebben er zin in! Zin om aan de slag te gaan en de boel helemaal naar onze wens te maken. Zin om alles leeg te halen en zin om het weer op te bouwen. Want het wordt anders, heel anders. Daar waar mijn ouders hielden van "gezellig", houd ik van "strak". Waar zij hielden van donker, houd ik van licht. Waar zij hielden van gebogen, houd ik van recht. Maar het huis blijft het huis en de tuin blijft de tuin. En ik hoop dat wij er met net zo veel plezier en net zo lang zullen mogen wonen als mijn ouders hebben gedaan.

In dit blog houden wij een verslag bij van de verbouwing. Leuk voor nu, maar zeker ook leuk voor later. Om nog eens terug te kunnen kijken hoe het was en hoe het is geworden.